🎆ဘူမိလဒၶဳပၸႏၷ
**********
ဘူမိလဒၶမည္ေသာ ကိေလသာတုိ႔သည္ကား အတိတ္တုိ႔ေလာ အနာဂတ္တုိ႔ေလာ သို႔မဟုတ္ ပစၥဳပၸန္တုိ႔ေလာဟူမူ? ထို ကိေလသာ တုိ႔သည္ ဘူမိလဒၶဳပၸႏၷသာလွ်င္ မည္ကုန္၏။
ခ်ဲ႔၍ျပရလွ်င္ .... ျဖစ္ေပၚသည္ဟု ေခၚေသာ ဥပၸႏၷသည္ (၁) ဝတၱမာန (၂) ဘူတာပဂတ (၃) ၾသကာသကတ (၄) ဘူမိလဒၶတုိ႔၏ အစြမ္းအားျဖင့္ မ်ားေသာအျပား ရွိ၏။ ထုိတြင္ ဥပါဒ္ဌီဘင္သို႔ ေရာက္ဆဲျဖစ္ေသာ တရားအလံုးစံုသည္ ဝတၱမာႏုပၸႏၷ (ျဖစ္ဆဲဥပၸႏၷ) မည္၏။ အာ႐ုံ၏ အရသာကို ခံစားၿပီး၍ ခ်ဳပ္ေလေသာေၾကာင့္ (အႏုဘူတာပဂတ) ခံစားၿပီး၍ ကင္းသြားသည္ဟု ဆိုအပ္ေသာ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ တရားသည္၎၊ ဥပါဒ္ဌီဘင္သို႔ ေရာက္ၿပီး၍ ခ်ဳပ္ေလေသာေၾကာင့္ (ဘူတာပဂတာ) ျဖစ္ၿပီး၍ ကင္းသြားသည္ဟုဆိုအပ္ေသာ ႂကြင္းေသာသခၤါရတရား အေပါင္းသည္၎ ဘူတာပဂတုပၸႏၷ (ခံစားၿပီး-ျဖစ္ေပၚၿပီး၍ ကင္းသြားေသာ ဥပၸႏၷ) မည္၏။ ''ထိုပုဂၢိဳလ္အား ေရွး၌ျပဳအပ္ကုန္ၿပီးေသာ အၾကင္ကံတုိ႔သည္ ရွိကုန္ ၏''ဟု ဤသို႔ အစရွိေသာ ေဟာနည္းျဖင့္ ေဟာေတာ္မူေသာ ကံသည္ လြန္ေလၿပီးေသာ အတိတ္တရား ျဖစ္ျငားေသာ္လည္း တပါးေသာ ကံ၏အက်ဳိး ဝိပါက္ကို တားျမစ္ၿပီးလွ်င္ မိမိ၏အက်ဳိး ဝိပါက္အား အခြင့္ျပဳလ်က္ တည္ေသာေၾကာင့္၎၊ ထုိသုိ႔ ခြင့္ျပဳၿပီးေသာ ဝိပါက္သည္ ျဖစ္ၿပီး ျဖစ္ဆဲမဟုတ္ျငားေသာ္လည္း ဤသုိ႔ ခြင့္ျပဳအပ္သည္ရွိေသာ္ ဧကန္စင္စစ္အားျဖင့္ ျဖစ္ေတာ့မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၎ ၾသကာသကတုပၸႏၷ (ျပဳၿပီးေသာ ျဖစ္ခြင့္ရွိေသာဥပၸႏၷ)မည္၏။ ထုိထုိ (လူနတ္စသည္တုိ႔၏ ခႏၶာ ဟူေသာ) ျဖစ္ရာဘုံ တုိ႔၌ (အရိယာမဂ္ျဖင့္) အႂကြင္းမဲ့ မပယ္မႏုတ္ရေသးေသာ အကုသုိလ္သည္ ဘူမိလဒၶဳပၸႏၷ (ျဖစ္ရာ ဘုံကုိ ရေသာဥပၸႏၷ) မည္၏။
ဆက္၍ ရွင္းလင္းျပဦးအံ့၊ ဤဘူမိလဒၶဳပၸႏၷ ဟူေသာပုဒ္၌ ျဖစ္ရာဘုံ၏၎၊ ျဖစ္ရာဘုံကုိ ရေသာ ကိေလသာ ၏၎ ထူးျခားသည္၏ အျဖစ္ကုိ သိအပ္၏။ ခ်ဲ႕၍ ျပရလွ်င္ .... ဝိပႆနာ၏ အာ႐ုံျဖစ္ေသာ ဘုံသုံးပါး၌ ျဖစ္ေသာ ခႏၶာ ငါးပါးတရားတုိ႔သည္ ဘူမိ-ျဖစ္ရာဘုံ မည္၏၊ ထုိခႏၶာတုိ႔၌ ျဖစ္ထုိက္ေသာ ကိေလသာ အေပါင္းသည္ ဘူမိလဒၶ ျဖစ္ရာဘုံကုိ ရေသာ ကိေလသာမည္၏။ မွန္ေပ၏၊ ထုိကိေလသာအေပါင္းသည္ ထုိျဖစ္ရာဘုံကုိ ရ(အပ္)သည္ မည္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘူမိလဒၶဟူ၍ ဆုိအပ္၏၊ ထုိျဖစ္ရာဘုံကုိလည္း အာ႐ုံ၏အစြမ္းအားျဖင့္ရ (အပ္)သည္ကား မဟုတ္ေပ။ အာ႐ုံ၏ အစြမ္းအားျဖင့္မူကား အလုံးစုံေသာ အတိတ္ အနာဂတ္ ခႏၶာတုိ႔ကုိ၎၊ ရဟႏၲာတုိ႔၏ ပုိင္းျခား၍ သိအပ္ၿပီးေသာ္လည္း ျဖစ္ေသာ ခႏၶာတုိ႔ကုိ၎ အာ႐ုံျပဳ၍ ကိေလသာတုိ႔သည္ ျဖစ္ေပၚကုန္၏၊ အဘယ္ကဲ့သုိ႔ နည္းဟူမူ? အရွင္မဟာကစၥည္း မေထရ္, ဥပၸလဝဏ္ေထရီမအစရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔၏ ခႏၶာတုိ႔ကုိအာ႐ုံျပဳ၍ ေသာေရယ်သူေ႒း, နႏၵလုလင္အစရွိေသာ သူတုိ႔အား ကိေလသာတုိ႔သည္ ျဖစ္ကုန္သကဲ့သုိ႔တည္း။ ထုိ(သူတပါးသႏၲာန္၌ ျဖစ္ေသာ ကိေလသာ)သည္ ဘူမိလဒၶမည္သည္ အကယ္ ၍ ျဖစ္ျငားအံ့၊ ထုိသုိ႔ျဖစ္လွ်င္ ထုိကိေလသာသည္ ပယ္ႏိုင္ေသာ ကိေလသာ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ တစံုတေယာက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မွ် ဘဝ၏ အျမစ္အရင္း ျဖစ္ေသာ ကိေလသာကို မပယ္ႏိုင္ရာ။ စင္စစ္ေသာ္ကား ျဖစ္ရာဝတၳဳ၏ အစြမ္းအားျဖင့္ ဘူမိလဒၶ ကိေလသာကို သိအပ္၏၊ မွန္ေပ၏၊ အၾကင္ အၾကင္ သႏၲာန္၌ ဝိပႆနာျဖင့္ ပိုင္းျခား၍ မသိအပ္ကုန္ေသာ ခႏၶာ တုိ႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏၊ ထိုထို သႏၲာန္၌ ျဖစ္သည္မွစ၍ ထိုခႏၶာတုိ႔၌ အျမစ္အရင္းျဖစ္ေသာ ကိေလသာ အေပါင္းသည္ ကိန္းသည္ မည္၏၊ ထုိကိန္းေသာ ကိေလသာအေပါင္းသည္ မဂ္ျဖင့္ မပယ္အပ္ေသးေသာ အနက္သေဘာေၾကာင့္ ဘူမိလဒၶ မည္၏ ဟူ၍ သိအပ္၏။
ဝိသုဒၶိမဂ္ ျမန္မာျပန္ စ- တြဲ။
No comments:
Post a Comment